Men zegt altijd dat het beter gaat wanneer één van de twee uit huis gaat, maar ik geloofde nooit dat dat voor ons geldde. En toch is niets minder waar. Ik woon sinds een half jaar op mezelf, en broerlief is sinds die tijd in mijn ogen getransformeerd van een soort driekoppig vuurspuwend monster met eeuwige honger naar een vriend. Es ist wunderbahr.
Vandaag zijn we samen naar het Henschotermeer geweest. Voor wie dat niet kent; dat is ongeveer de enige bezienswaardigheid in mijn allemachtigprachtige woonplaats Woudenberg. Waar hier anders niets te beleven is, komt de rand van het dorp tot leven bij 25 graden of meer. Van heinde en verre komen mensen genieten van ons "strand". En het was gezellig. Niet ouderwets gezellig, want vroeger was het nooit zo gezellig. Maar nu wel.
P.S. Als goedmakertje voor de "nepselfie" van de vorige keer, vandaag een echte ouderwetse selfie. (:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten